Python'da Kalıcı Depolama Alanı için İçerik Oluşturma - mankenler

Python içeriği kalıcı olarak saklamanıza izin verir. Bir dosya yapılandırılmış veya yapılandırılmamış veriler içerebilir. yapısal veriler 'a bir örnek, her kaydın içinde belirli bilgilere sahip olduğu bir veritabanıdır. Bir çalışan veritabanı, ad, adres, çalışan kimliği vb. Için sütunlar içerir. Her bir kayıt bireysel bir çalışan ve her çalışan kaydı adı, adresi ve çalışan kimliği alanlarını içerir.

yapılandırılmamış veriler örneği, metni herhangi bir sırayla herhangi bir içeriğe sahip bir kelime işlem dosyasıdır. Bir paragrafın içeriği için gerekli bir düzen yoktur ve cümleler herhangi bir sayıda kelimeyi içerebilir. Bununla birlikte, her iki durumda da uygulama dosyayla CRUD işlemlerini nasıl yapacağını bilmelidir.

Bu, içeriğin, uygulamanın hem dosyaya yazabileceği hem de dosyadan okuyabileceği şekilde hazırlanması gerektiği anlamına gelir.

Sözcük işleme dosyalarında bile metin belirli bir dizi kural izlemelidir. Dosyaların basit bir metin olduğunu bir an varsayalım. Buna rağmen, her paragrafın, uygulamanın yeni bir paragrafa başlamasını söyleyen bir çeşit ayırıcıya sahip olması gerekir.

Uygulama, bu sınırlayıcıyı görene kadar paragraf okur ve sonra yeni bir paragraf başlar. Kelime işlemcisinin özelliklere ne kadar çok teklif verdiği o kadar çok çıktı yapısına dönüşür. Örneğin, kelime işlemci metni biçimlendirme yöntemi sunduğunda, biçimlendirme çıktı dosyasının bir parçası olarak görünmelidir.

İçeriği kalıcı depolama için kullanışlı kılma ipuçları çoğunlukla görünmezdir. Dosyayla çalışırken gördüğünüz tek şey verinin kendisidir. Biçimlendirme, aşağıdaki gibi çeşitli nedenlerle görünmez kalır:

• İpucu, normalde platform seviyesinde varsayılan olarak görünmeyen bir satır başı veya satır besleme gibi bir kontrol karakteridir.

• Veri girdilerini sınırlamak için uygulama virgül veya çift tırnak gibi özel karakter kombinasyonlarına dayanır. Bu özel karakter kombinasyonları, okuma sırasında uygulama tarafından tüketilir.

• Okuma işleminin bir kısmı, bir sözcük işleme dosyası biçimlendirilmiş içeriği okurken olduğu gibi karakteri başka bir forma dönüştürür. Biçimlendirme ekranda görünür, ancak arka planda dosya biçimlendirmeyi belirtecek özel karakterler içerir.

• Dosya, aslında, eXtensible Markup Language (XML) gibi alternatif bir biçimde. Alternatif format yorumlanır ve kullanıcı tarafından anlaşılır bir şekilde ekranda gösterilir.

Verileri biçimlendirmek için muhtemelen başka kurallar da vardır. Örneğin, Microsoft aslında bir. en son kelime işlemci dosyalarını (.docx) dosyaya tutmak için zip dosyası. Gibi sıkıştırılmış dosya kataloğu kullanımı. zip, mümkün olan küçük bir alanda çok fazla bilgiyi depolamayı sağlar. Diğerlerinin başkalarının saklama biçimini görmek ilginç, çünkü genellikle daha verimli ve güvenli veri depolama araçları bulabilirsiniz.

Artık, disk depolama alanı için içerik hazırlamanın bir parçası olarak neler olabileceği konusunda daha iyi bir fikre sahip olduğunuza göre, bir örneğe bakma zamanı geldi. Bu durumda, biçimlendirme stratejisi oldukça basittir. Tüm bu örnek, girişi kabul etmek, saklama için biçimlendirmek ve biçimlendirilmiş sürümü ekranda sunmaktır (henüz diske kaydetmek yerine).

1. Bir Python Dosyası penceresi açın.

   Örnek kodunu yazabileceğiniz bir düzenleyici görüyorsunuz.

2. Her bir satırdan sonra Enter tuşuna basarak pencereye aşağıdaki kodu yazın:

   class FormatData: def __init __ (self, Name = ", Age = 0, Evli = False): öz. Name = Kişisel adı Yaş = Yaş Evlilik = Evli def __str __ (öz): OutString = "'{0}',, {2}" biçimi (kendi adı, öz, yaş, evli) return OutString
   

   Bu normalde erişimcileri (getter ve ayarlayıcı yöntemleri) ve hata yakalama kodunu eklersiniz ( getter yöntemleri sınıf verilerine salt okunur erişim sağlar ve ayarlayıcı yöntemleri < sınıf verisine salt yazılır erişim sağlar.) Bununla birlikte, sınıf gösteri için gayet iyi çalışıyor. Bakmak için ana özellik __str __ () işlevi. Çıktı verisini belirli bir biçimde biçimlendirdiğine dikkat edin. Dize değeri, kendine ait ad, tek tırnak işareti içine alınır. Değerlerin her biri virgülle ayrılır.

   Bu, aslında kullanılan standart çıkış biçiminin virgülle ayrılmış değer (CSV) biçimidir çok çeşitli platformlarda çevirmek kolaydır ve düz metintür, dolayısıyla onunla çalışmak için özel bir şey gerekmez.

   Kodu, Formatlı Veri olarak kaydedin. py.

3. Başka bir Python Dosyası penceresi açın.

4. Her bir satırdan sonra Enter tuşuna basarak pencereye aşağıdaki kodu yazın:

5. from FormattedData import FormatData NewData = [FormatData ("George", 65, True), FormatData ("Sally", 47, False), FormatData ("Doug", 52, True)] NewData Girişinde: print (Entry)

   Kod, FormatData sınıfını FormattedData'dan içe aktarmaya başlar. FormattedData modülü yalnızca tek bir sınıf içerdiğinden bu durumda önemi yoktur. Bununla birlikte, bir modülden yalnızca bir sınıfa ihtiyacınız olduğunda bu tekniği akılda tutmanız gerekir.
   

   Veriyi diske kaydettiğinizde çoğu zaman, birden çok kayıtla çalışırsınız. Bu durumda olduğu gibi, bir sözcük işlenmiş belgede birden fazla paragrafa sahip olabilirsiniz. Örnek, bir kayıt listesi oluşturur ve onları NewData'ya yerleştirir. Bu durumda, NewData tüm belgeyi temsil eder. Temsil, muhtemelen bir üretim uygulamasında diğer formları alacaktır, ancak fikir aynıdır.

   Veriyi kaydeden herhangi bir uygulama, bir çeşit çıkış döngüsünden geçer.Bu durumda, döngü basitçe ekrandaki verileri basar.

   Çalıştır → Modülü Çalıştır'ı seçin.

6. Bu, dosyadaki verilerin nasıl görüneceğine ilişkin bir gösterimdir. Bu durumda, her kayıt bir satır başı ve satır başı kontrol karakteri kombinasyonu ile ayrılır. Yani, George, Sally ve Doug hepsi dosyada ayrı kayıtlar. Her

   alan (veri öğesi) virgülle ayrılır. Metin alanları, diğer veri türleriyle karıştırılmamak için tırnak içinde görüntülenir.