Ağ Temelleri: IPv6 adreslerini atamak - bir Cisco şebekesinde çalışıyorsanız ve sizin adınıza adres atamak istiyorsanız,

Eğer bir Cisco ağında çalışıyorsanız ve IPv6 ağ kartlarına adres atıyorsanız, IPv4 adresleri gibi, adresin bir ağ kısmı ve adresin bir ana bölümünü bulunduğunu bilmeniz gerekir.

Her iki bölüm de 64-bit uzunluğundadır, bu nedenle bir IPv6 adresinin ilk 64-bit'leri ağ adresi (bazen bir ağ kimliği veya ağ önek adı olarak anılır) ve son 64-bit bir benzersiz ana bilgisayar KIMLIĞINI belirli bir ağ KIMLIğI için IPv6 adresidir. IPv6 adreslerini atamak için dört yöntem

• Manuel Arabirim Kimliği Ataması: Bir arabirime manuel olarak bir adres atanır.

  Router1 (config-if) # ipv6 adresi 2001: DB8: 1111: 2222:: 54/64
  

  gibi bir komut ile arayüz konfigürasyonundan çoğu Cisco cihazı ile bunu yapmak oldukça kolaydır. Herhangi bir manuel sistemde olduğu gibi, bir arayüze bir adres atamak kolaydır; ancak el ile ağınızdaki her cihaza manuel olarak adres atamak istemeyebilirsiniz.

• EUI-64 Arayüz Kimliği Ataması: Bu, tam bir el ile adrese benzer, ancak tam adres belirtmek yerine, yalnızca adresin ağ bölümünü ve adresin geri kalanını adresi arayüzün Ortam Erişim Kontrolü (MAC) adresinden türetilir. Bunu arayüz isteminden yapılandırırken, komut şu şekilde görünür:

  Router1 (yapılandırma - if) # ipv6 adresi 2001: DB8: 1111: 2222:: / 64 eui-64
  

  Ağ arayüzündeki MAC adresi 48 bitlik bir sayıdır ve bazen uzunluğu belirtmek için MAC-48 olarak atıf yapılabilir. MAC adresi benzersiz bir tanımlayıcı olduğundan, 48 bitlik veya EUI-48 Genişletilmiş Benzersiz Tanımlayıcı (EUI) olarak da ifade edilebilir. MAC, bir ağ arabirim tanımlayıcısına, buna karşılık EUI-48 diğer aygıtlara atanabilir.

  Ağ arayüzündeki MAC adresi 48 bitlik bir sayıdır ve bazen yeniden olabilir IPv6 tasarlarken tasarımcılar mevcut EUI-48'den daha büyük benzersiz tanımlayıcılara sahip olmak istemektedir. tanımlayıcıyı 64-bit'e uzattı ve EUI-64 tanımlayıcıyı yarattı. Dolayısıyla bir EUI-64 yalnızca küresel olarak benzersiz bir tanımlayıcıdır.

  Bu yapılandırma, aynı veri bağlantısında bulunan tüm aygıtların aynı ağ kimliğini paylaşması nedeniyle adres atamasını çok daha kolay hale getirir ve otomatik olarak atanmanız gereken tek şey ana kimliğidir ve benzersiz şekilde garanti edilen ana bilgisayar kimliğidir; çünkü zaten küresel olarak benzersiz Mac adresi.

• Stateless Auto-Configuration: Bu, tam otomatik yapılandırmaya olanak tanıyan bir arayüz üzerinde bir IP adresini yapılandırmanın en kolay yoludur.Bu yapılandırma modu, aynı veri bağlantısında bulunan tüm aygıtların kendilerini otomatik olarak yapılandırmalarına izin vermek için oluşturuldu ve ağ yöneticileri için yönetim yükünü azaltıyordu. Tam otomatik konfigürasyona ek olarak, Durumu Olmayan Otomatik Yapılandırma, istemcinin IP adresine 64 bitlik bir ağ kimliği önek olarak kullanılan bir yönlendirici (RA) için bir istek gönderir.

  Ağ arabiriminizdeki MAC adresi 48 bitlik bir sayıdır ve bazen tekrar olabilir Bu, yönlendiricileri 64 bitlik ağ kimlikleriyle yapılandırdıysanız, ağ aygıtlarınız bu ağ kimliklerini kullanır; aksi halde, dahili ağınız için tüm ağ kimlikleriniz otomatik olarak atanır. 64-bit ağ kimliği genel veya özel adres olabilir, ancak adresin kalan 64 biti istemci tarafından otomatik olarak seçilir.

• DHCPv6 (Stateful): IPv6 için uygun bir uzantıya sahip Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü (DHCP) sunucuları, DHCP adres isteklerini işleyebilir. Adres verme işlemi IPv4'e benzer; sunucu, dağıtmak için bir adres havuzu ile yapılandırılmıştır ve rastgele bu havuzdaki adres isteklerini doldurmaktadır. Bu işlem, atanmış olan istemci IP adresinin yanı sıra atanan adreslerin listesini görüntülemek için tam kontrol sağlar.

  Ağ arayüzündeki MAC adresi 48 bitlik bir sayıdır ve bazen yeniden olabilir DHCPv6'da, müşteri ilk olarak bir yönlendirici olup olmadığını kontrol eder; ve eğer varsa, istemcinin DHCP kullanmasına izin verilir. Yönlendirici yoksa veya yönlendirici DCHP için izin veriyorsa, istemci ağdaki tüm DHCP temsilcilerine bir çok noktaya yayın isteği gönderir; yönlendirici veya DHCP yanıtları yoksa, istemci yerel bağlantı adresini kullanır.