Ağ Temelleri: Genel, Özel ve Otomatik IP Adresleri

Azalan giderek azalan genel adreslere yanıt olarak, özel adresleme ve Otomatik veya Dyanmic adresleme geliştirildi. Bu sorunu çözmek için, 1996'da IANA ve IETF, kuruluşların ağlarında dahili olarak büyük bir adres alanı kullanmasına, yalnızca genel adresleri kullanmak yerine yalnızca birkaç genel adres kullanmasına izin veren özel adresleme ile geldi..

Bunun olması için, IANA bazı genel adreslerin küresel havuzdan kaldırılmasını şart koşuyor. Bu adresler geri alındı ​​veya gönüllü olarak adres sahipleri tarafından teslim edildi. Kullanılabilecek adresler arasında, aşağıdaki tabloda özetlenen 1 Sınıf A şebekesi, 16 Sınıf B şebekesi ve 255 Sınıf C şebekesi bulunmaktadır. Bu adresler şu anda İnternetteki tüm kuruluşlar tarafından yaygın bir şekilde kullanılmaktadır.

Bu adresler ve diğerleri RFC5735, Özel Kullanım IPv4 Adresleri'nde bulunabilir.

Özel IP Adresi Aralıkları

Adres Sınıfı	Adres Aralığı
Sınıf A	10. 0,0 0-10. 255. 255. 255
Sınıf B	172. 16 0. 0-172. 31. 255. 255
Sınıf C	192. 168. 0. 0-192. 168. 255. 255

Özel adreslerin Internet'e yönlendirilmesi yasaktır, bu nedenle özel adresleri kullanan cihazlar doğrudan İnternet üzerindeki cihazlarla iletişim kuramaz. Özel IP adreslemeyi işlevsel hale getirmek ve bu sorunu çözmek için, Ağ Adresi Çevirisi (NAT) veya Bağlantı Noktası Adres Çevirisi (PAT) ile birlikte kullanılacak en az bir genel adres gereklidir. Özel adresleri dahili olarak kullanan bir şirketin özel ağını İnternet'le bağlamak için hala en az bir adres gerekiyor.

Microsoft, RFC3927 IPv4 Bağlantı Yerel Adresleri Dinamik Yapılandırması tanımlamasında öncü bir rol üstlendi. Bu, bilgisayarların dinamik IP adres atamalarını uygulamanın başka yöntemi olmadığı durumlarda almaları gereken süreci tanımlar. Bu işlem, statik IP adreslerini manuel olarak atamak istemediğiniz veya yapamayacağınız durumlarla ilgilenmek için oluşturulmuştur ve otomatik olarak adres atamak için ağınızda Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü (DHCP) sunucusu bulunmamaktadır.

Çözüm, IP ana bilgisayarlarının kendi adreslerini seçmesine izin vermek için başka bir IP adres aralığı kullanmaktı - bu durumda, 169. 254. 0 0 - B Sınıfı bir ağ. Bu aralıkta IP ana bilgisayarının seçebileceği yaklaşık 65.000 adres vardır, bu nedenle ana bilgisayar için temel işlem aşağıdaki gibidir:

1. Rasgele 169 aralığındaki bir adresi seçin.254. 0-169. 254. 255. 254.

2. Yinelenen IP adresi çakışmalarını ortadan kaldırmak için seçilen adresi taşıyan MAC adresi için bir Adres Çözümleme Protokolü (ARP) isteği gönderin.

   ARP isteğine yanıt gelmezse, başka bir bilgisayar bu IP adresini kullanmaz, böylece ana bilgisayar 1. Adım'da seçilen IP adresini kullanmaya başlayabilir.

Önceki adımlar Otomatik Özel IP Adresleme (APIPA) süreci. Aynı veri bağlantısında bulunan iki veya daha fazla bilgisayar, APIPA'yı kullanmayı desteklediğinde ve kullanacak şekilde yapılandırıldığında, bu ana bilgisayarlar birbirleriyle iletişim kurabilir. Bu işlem, TCP / IP'nin birincil ağ protokolü olduğu ad hoc (veya geçici) ağları basitleştirmek için oluşturulmuştur; çünkü APIPA, ana makinelere manuel olarak adres atama gereksinimini ortadan kaldırır.