Ağ Temelleri: Anahtarlama ve OSI Modeli - mankenler

Artık farkında olduğunuz gibi, anahtarlama, Katman 2'deki OSI modeline uyar. ve 2. Katta gerçekleşen köprüleme, Ethernet çerçevelerinde bulunan MAC adres bilgilerini ele alıyor. 1. Katmana geçerseniz, bir tekrarlayıcı veya hub gibi bir cihaz tel üzerindeki elektrik impulsunu alır ve sinyali yükseltir. Öte yandan bir anahtar, Ethernet çerçevesini belleğe okur, yeniden düzenler ve hedef portundan (ya da bir yayın çerçevesi durumunda tüm portlardan) yeniden gönderir.

Sakla ve İlet anahtarlaması:

• Anahtarın tüm Ethernet çerçevesini incelemeden önce belleğe okuduğu, anahtar hangi zamanda hedef adresini belirleyecek ve bir yönlendirme kararı verecektir. Bu türde anahtarlama iki avantaj sağlar: Anahtarın tamamlanmış bir çerçevesi olduğundan ve veri gönderilmeden önce şebekede herhangi bir çarpışma olmaz. Dezavantaj, verilerin iletilmesinde hafif bir gecikmedir.

  Kesme anahtarı:

• Bu ön işlemle, önsözün sonuna doğru 17 bayt kadar az veri taşıyabilecek kadar çerçeve okunur yeterince kısa sürede bir yönlendirme kararı verilir. Bu çok veri sayesinde anahtar, Ethernet II, IEEE 802.3, IEEE 802.2 ve Ethernet_SNAP çerçeve türleri arasındaki farkı belirleyebilir. Bu fark tespit edildikten sonra, çerçevenin hedefine yönlendirilmesi süreci başlatılabilir.

  Çerçeve türüne ve Erişim Kontrol Listelerinin (ACL'lerin) kullanımına bağlı olarak toplam 54 bayt veri okunabilir. Bu durum, veriyi hedefine iletme gecikmesini önemli ölçüde azaltabilir, çünkü depolama ve ilet gecikmesi olmadan gerçek tel hızına yaklaşabilirsiniz. Sorun, şebekenizde kısmen iletilen bir veri çerçevesi için bir çarpışma yaşandığında meydana gelir ve işin çerçeveyi işe yaramaz hale getirir.

  Bu sorun tamamen devreye giren ağlarda hafifletilir, çünkü çarpışmalar yalnızca, bir geçiş noktasındaki bir bağlantı noktasına bağlı olan bir hub'a bağlı iki veya daha fazla cihaza sahip olduğunuzda gerçekleşir. Ağınızdaki hub'ları ortadan kaldırarak çarpışmaları ortadan kaldırırsınız.

  Parçasız geçiş:

• Bu işlem, veri çerçevesinin ilk 64 baytı okunana ve çarpışmadan serbest bırakılıncaya kadar yönlendirme kararı verilmemesi haricinde kesme işlemine benzer. 64 bayt okuduktan sonra anahtar, yasal çerçeveyi iletmek için yeterli veriye sahiptir; çünkü Ethernet, en az 64 baytlık bir çerçeve gerektirir. Tamamıyla anahtarlamalı bir ağda, bu süreç kesme geçişi üzerinde bir fayda sağlamaz. Bununla birlikte, çarpışma şansının yüksek olması durumunda, bu işlem, minimum Ethernet boyutundan daha küçük olan yönlendirme çerçevelerini engellediğinden kesme geçişine tercih edilir. (Yasadışı büyüklükteki çerçevelere

  runts denir.) Ethernet çerçevesinin bütünlüğüyle uğraşırken anahtarın tüm çerçeve okunmadan önce veri ileten anahtarlama yöntemleri kritik bir kusura sahiptir. Son veri parçası, anahtara gelen Ethernet çerçevesinin bir ağ hatası yoluyla değiştirilmediğini veya değiştirilmediğini doğrulamak için kullanılan FCS veya Çerçeve Kontrol Numarası'dır.

Anahtar, tüm çerçeveyi okumadığından, anahtar bir sağlama toplamı hesaplayamaz veya çerçevenin sonunda bulunan FCS ile karşılaştıramaz. Başarısız bir sağlama toplamı olan çerçeveler iletilmemelidir; ancak bu durumda, anahtarın çoğu sağlama toplamının yanlış olduğunu bilir zaman gönderildi.

Geçerli anahtarların hızı nedeniyle, büyük olasılıkla Cisco'nun anahtarları gibi pazardaki çoğu anahtarın veri aktarma sakla ve ilet yöntemini kullandığını göreceksiniz, çünkü anahtar içindeki dahili olarak hareket eden verilerin yeni hızları ağır basmaktadır Kötü verilerin iletilmesi maliyeti.