Kod Özelleştirmenin 10 yolu:: Bloklar - mankenler

Kod:: Bloklar, çoğu C ++ uygulaması için en doğal olan varsayılan ayarlarla birlikte gelir; Ancak, ortamda gittikçe daha fazla zaman harcmaya başlayınca, Kod:: Bloklar, yalnızca birkaç değişiklikle dostane bir yer olabilir.

Tab karakterini

kullanın veya daha özel olarak, sekme karakteri kullanmayın. Herkesin her zaman Code:: Blocks kullanacağı bir proje üzerinde çalışıyorsanız bu ayar herhangi bir fark yaratmaz. Ancak sekme karakterleriyle ilgili sorun, farklı editörlerin sekmeleri farklı yorumlama eğiliminde olmasıdır. Bazı editörler imleci bir sonraki sekme durağına götürür, bazı editörler imleci bazı karakterlerin üzerine taşırlar ve tüm editörler bir sekme için kaç tane karakter atayabileceğini kabul etmez. Neyse ki tüm editörler boşlukları aynı şekilde yorumlar; böylece Code:: Blocks düzenleyicisine her zaman boşluk kullanmaları ve kaynak dosyalardaki sekmeleri asla kaydetmemelerini söylemek daha güvenlidir. Bunu yapmak için, Ayarlar → Editör'ü seçin. Şimdi, soldaki Genel Ayarlar'ı seçin ve Sekme Karakterini Kullan'ın işaretli olmadığından emin olun.

Sözdizimi vurgulama

Sözdizimini vurgulama, anahtar kelimeler için bir renk, değişken adları için farklı bir renk, karakter dizeleri için bir diğeri vb. Kullanarak yapıların farklı türlerinin renklerini değiştirir. Bu, yazarken aptalca hataları önlemenize yardımcı olur. Örneğin, bir anahtar kelimeyi yanlış yazarsanız anahtar kelime renginde görünmez. Bu özelliği etkinleştirmek için, Ayarlar → Editör → Sözdizimi Vurgulama'yı seçin. Normalde Kod:: Bloklar dilin dosya adının uzantısından anlaşabilir. Standart olmayan bir dosya uzantısı kullanıyorsanız, Dosya Masası'nı seçerek listeye eklediğinizden emin olun. Buna ek olarak, ihtiyaçlarınızı daha iyi uyacak şekilde sözdizimi vurgulama seçeneklerini bu pencereden ayarlayabilirsiniz. Bir takım görme sorunları, özellikle de herhangi bir renk körü körlüğü varsa, bu özellikle önemlidir.

Kaynak kod biçimlendiricisi

Bu eski moda olabilir, ancak iyi bir programcı kodunun görünümünde biraz gurur duymalıdır. Bu, bir kodlama standardının oluşturulmasını ve istikrarlı bir şekilde uygulanmasını gerektirir. Bundan da ötesi, büyük bir ekiple çalışırken herkes aynı kodlama standardını kullanmalıdır. Aksi takdirde, kod, dağınık görünür; çünkü bir takım arkadaşı tarafından yazılmış olan modüller farklı bir görünüme sahipken, bir kişi tarafından yazılan modüller bir bakar ve hissedilir - çok profesyonelce değil.

Code:: Blocks'da bir kodlama format standardına uyulmaya zorlanması kolaydır. Kod editörü, istediğiniz standartlara uyacak şekilde kodunuzu yeniden biçimlendirir.

Kod:: Bloklar kaynak kodu biçimlendirici değişken adlarını ayarlamaz. Daha da kötüsü, program mantığına dokunmaz. Crummy code yazarsanız, Code:: Blocks düzenleyicisini suçlamayın.

Şekil 1'de görülen bir pencere elde etmek için Ayarlar → Editör'ü seçin ve ardından görünen listeden Kaynak Biçimlendirici'yi seçin. Önizleme penceresi, seçimlerin pratikte nasıl görüneceğini gösterir. Bu örnek, ANSI standardını izlemektedir ancak diğer birçok yaygın standart arasından seçim yapabilir veya Özel'i seçip ardından kendi standartınızı oluşturmak için Girintileme ve Biçimlendirme sekmelerini tıklayabilirsiniz.

Şekil 1: Kaynak kod biçimterini ayarlamak, bir kodlama stilini düzgün bir şekilde uygulamanıza yardımcı olabilir.

Bir standart seçtikten sonra, editör sizi bu standardı kullanmaya yönlendirmeye çalışacaktır. Örneğin, if (true) değerini girip Enter tuşuna basarsanız, düzenleyici imleci if in altındaki girintili konuma yerleştirecektir. Ardından açık bir parantez girerseniz, editör size destek olur, parantezi , bir sonraki satıra atlarsa, ve girinti bitti.

Daha da iyisi, kodlamayı bitirdikten sonra, Plug In → Kaynak Kodu Formatlayıcı (AStyle) seçeneğini seçerseniz, editör modülünüzü inceleyip geçerli kaynak kodu standardını tekrar uygulayacaktır. Meslektaşınız proğramında olduğu gibi dikkatli değilseniz, endişelenmeyin - birkaç fare tıklaması ve hepsi temizlendi.

Kod kısaltmaları

Bu garip bir seçenektir. Bir sürü kod yazarsanız (özellikle şunu okuyun: çok ! ), kod kısaltmaları, özellikle de çok iyi bir daktilo değilseniz zaman kazanabilir. Kod kısaltmaları, bazı kod sözcüklerini girmenize ve daha sonra Ctrl + J tuşlarına basmanıza izin verir ve Kod:: Blocks düzenleyicisi, daha sonra girdiğiniz karşılık gelen önceden tanımlı şablonu girecektir.

Örneğin, girerseniz > Sınıf Kod:: Blokların bir kopyasında ve daha sonra Ctrl + J, Kod:: Bloklar girildiğinde, önce Bloklar sınıfınızın adını ister ve ardından Şekil 2'de gösterilen tüm maddeleri doldurur.

Kod kısaltmasıyla ilgili iyi bir şey, bir çok yazmayı kurtarabilir ve seçtiğiniz kaynak kodu biçimlendirme standardını otomatik olarak uygular. Çok hızlı daktilo (ya da klavye mi?) Bu özellikten çok fazla şey alamaz, ancak yazarken ya da klavye üzerinde yavaşlarken on parmağınızı kullanmazsanız muhtemelen bunu kullanmayı denemek istersiniz özellik.

Otomatik tamamlama

Kod:: Bloklar, Otomatik Tamamlama adlı bu harika özelliğe sahiptir. Yazarken duraklatırsanız, minimum sayıda harf yazdıktan sonra (varsayılan dört'dür, ancak siz bunu değiştirirsiniz), Kod:: Bloklar bu harflerle başlayan tüm şeyleri arayacaktır.Bu yolla, Kod:: Bloklar, söylemeye çalıştığınızın öngörülebilir.

Örneğin, Dummies'ten indirilebilir materyalle birlikte verilen Budget5 programında. com olarak girerseniz,

Acco

değerini girip yalnızca yarım saniye duraksamış olursanız, Şekil 3'te gösterildiği gibi, Code:: Block'ların bildiği iki şeyi sunan bir pencere açılır. Acco ile başlayan bu program: Sınıf Hesap ve typedef HesapPtr . Hesap , anlamına gelince, Enter'a basabilirsin ve bunu benim için dolduracaktır. Şekil 3: Kod:: Bloklar, bu programda Acco için sadece iki eşleşme bulur. İlki, benim aradığım şey. Bu örnekte,

Hesap

olan pAcc işaretçisi oluşturuyorsunuz. pAcc -> yazdıktan sonra Durdur, Kod:: Bloklar, Şekil 9'da gösterildiği gibi Hesap genel üyelerini listeleyen bir pencere açar. Şekil 4: Bir nesne verildiğinde, Kod:: Bloklar, kamu mensuplarını o nesne üzerinden erişilebilir bulacaktır. Bu, kendi sınıflarınıza atıfta bulunmak için ilginç bir özelliktir. Her şeyden çok, listeden seçim yapmak, işlev adını yanlış veya yanlış yazılmış olarak yazmadığınız anlamına gelir.

Bu özellik, bir kitaplıkta tanımlanan bir nesneyi girdiğinizde gerçekten ilginç hale gelir. Örneğin,

cout değerini girerseniz., cout nesnesinde mevcut olan halk üyelerinin bir listesini alacaksınız. Dokümantasyona sahip olmadığınızda veya nereden başlayacağınızı bilmiyorsanız, bu gerçekten yardımcı olabilir. Tüm uyarıları etkinleştir Tüm uyarıların etkinleştirilmesi zahmetsizdir. Derleme zamanında açılan hatalar bulmak (duh!) Ve çalıştırma zamanında kendiniz avlanmak zorunda olduğunuzdan daha kolaydır. Bu nedenle C ++ sözdizimi o kadar seçicidir ki, söner önce tam olarak ne istediğinizi kodladığınızdan ve tamamen farklı bir yürütülebilir dosya oluşturduğundan emin olmak istemektedir.

Bununla birlikte, GNU C ++ derleyicisinin düzeltmek ve devam ettirmek için eğer isterseniz yorum yapmadan devam etmesini sağlayacak birkaç şey vardır (aslında çok az şey). Örneğin, bir değişkeni bir işleve tanımlamak ve asla kullanmamak bir hata değildir. Veya bir işlevin ortasına bir dönüş koyarak, dönüş sonrası kod satırlarının hiçbir zaman yürütülmemesini sağlayın. Bunlar hatalar değil, ancak güvensiz bir derleyiciye karşı garip görünüyorlar.

GNU derleyicisi, bu iki durumdan birini veya kodunuzda onlarca şüpheli yapının herhangi birini görürse bir uyarı üretir. Derleyicinin neden şikayet ettiğini ve nedenini anladığınızdan emin olmak için her uyarıyı gözden geçirmelisiniz. Sorunu gidermek için düzeltmeyi deneyin, ancak düzeltmek istemezseniz de anlayabilirsiniz.

Uyarılar, programlarınızdaki hatalar haline gelmek üzere olan bir çok hatayı ortaya çıkaracaktır.

Yeni bir yapı hedefi oluşturma

Kod:: Blocks ortamı, birden fazla yapı hedefi oluşturmanıza izin verir. Yapı hedefi benzersiz oluşturma ayarları ile ayrı bir yürütülebilir dosya oluşturmanıza izin verir.Örneğin, hata ayıklama için kullandığınız sembolik bilgiyi çalıştırılabilir dosyaya kesinlikle eklemek istiyorsunuz, ancak müşterilere göndermek istediğinizde değil (daha fazla bilgi için aşağıya bakın).

Projeyi oluştururken bir Debug yapı hedefi ve Release yapı hedefi oluşturabilirsiniz - sihirbazın sizin için tüm işi yapmasına izin verin. Bununla birlikte, çoğu zaman, bir hafta boyunca çalıştıktan ve bir projeyi hata ayıkladıktan sonra, yalnızca Release yapı hedefi olmadığını bulmak için serbest bırakırsınız. Endişelenmeyin, her zaman kendi başına yeni bir yapı hedefi oluşturabilirsiniz.

Yeni bir yapı hedefi oluşturmak için Proje → Özellikler'i seçin ve ardından Hedefleri Oluştur sekmesini seçin. Şekil 5'e benzeyen, Budget5 programını tek bir Hata Ayıklama derlemesi hedefiyle gösteren bir şey göreceksiniz.

Şekil 5: Proje özelliklerinden biri yapı hedeflerinin listesidir.

Release yapı hedefi oluşturmak için aşağıdaki adımları kullanın:

Hata ayıklama hedefini seçin ve Çoğalt'ı tıklayın.

Yeni yapı hedefinin adını girin, Sürüm.

Çıktı Dosyası Adını binReleaseBudget5 olarak değiştirin. exe ve ObjRelease için Nesneleri Çıkış Dizini.
Bu belirli hedef için istediğiniz yapı seçeneklerini ayarlamak için Yapı Seçenekleri'ni tıklayın ve Tamam'ı tıklayın.
Kesinlikle sembol bilgilerini kapatmak ve optimizasyonu etkinleştirmek isteyeceksiniz.
Yeni yapı hedefini kaydetmek için Tamam'a tıklayın.

Belirli bir yapı hedefi oluşturmak için Yapı → Hedefi Seç'i seçin ve ardından kullanılabilir hedefler arasından seçim yapın. Bu, Kod:: Block'ları, oluşturmayı seçtiğinizde hangi yürütülebilir dosyaya oluşturmak istediğinize yönlendirir.
Proje - optimizasyonları etkinleştirin

C ++ kodunun her satırının çevresindeki kod satırlarına bakılmaksızın bir dizi makine talimatı ürettiğini ve optimizasyon yapılmayan modda doğru olacağını düşünebilirsiniz. GNU derleyicisine yerleştirilen iyileştirici, birden çok kod satırına bakarak C ++ kaynaktan daha verimli bir program oluşturabilir.

Aşağıdaki önemsiz ve tamamen uydurulmuş (ama zekice) örnek düşünün:

// i ++; MOV EAX, i [BP] INC EAX MOV i [BP], EAX // fn (i) MOV EAX, i [BP] PUSH EAX CALL FN

Burada

i ++

satırı, Üç satırlık makine kodu: i

değerini EAX kaydına yükleyin. EAX kaydını artırın. Artan değeri i
aralığında saklayın.
Sonraki satır, fn (i) çağrısını aşağıdakine çevirir.

i değerini EAX kaydına yükleyin.
EAX değerini istifin üzerine getirin. Çağrı yap. Adım 4'ün aslında gereksiz olduğuna dikkat edin. Değer
i
değerini EAX kaydına yüklemeye gerek yoktur, çünkü değer zaten 1, 2 ve 3. adımlardan elde edilmiştir. Vasat bir iyileştirici bile bu gerçeği fark eder ve ikinci

MOV EAX, i [BP] . Bu çok tasarruf değil, ancak bu örnek harika bir gelişme olmasa bile anlaşılması kolaydır. GNU derleyicisinin yaptığı optimizasyonların çoğunu anlamak için assembly dilinde gerçek bir vızıltı olması gerekir. Proje → Yapı Seçenekleri'ni seçip soldaki Sürüm oluşturmayı seçerek ve optimizasyon seçeneklerinden birini seçerek belirli bir yapı için optimizasyonları etkinleştirebilirsiniz. Teknik olarak, birkaç optimizasyon seçeneği vardır çünkü optimizasyon çok zaman alabilir. Çok büyük bir projeniz varsa, çok sık çalıştırılamayacak bir modülü optimize etmek için çok fazla zaman harcamak çok fazla bir şey değildir. Küçük ve orta büyüklükteki projeler için tam optimizasyonu etkinleştirmeniz yeterlidir; derlemek için fazladan birkaç saniye fark edemezsiniz.

Bu seçeneği tüm yapılar için Ayarlar → Derleyici'yi seçip ardından Derleyici sekmesini seçip Optimize durumlarından birini seçerek etkinleştirebilirsiniz; Ancak bu iyi bir fikir değildir. Hata ayıklayıcıyı kullanmayı planlıyorsanız, projenin Hata Ayıklama sürümünde optimizasyonu etkinleştirmeyin. Optimize Edici'nin yaptığı kod değişiklikleri, programın adım adım atmaya çalışırken programın yarı rasgele bir yürüyüşe çıkmasını sağlar.

Proje - hata ayıklayıcı simgelerini devre dışı bırak

Sembol bilgileri yürütülebilir dosyaya yalnızca hata ayıklayıcıyı kullanmak için dahil edilmiştir. Bu bilgiler, kullanıcılara gönderdiğiniz sürüme dahil edilmemelidir: Gereksiz yere yürütülebilir dosyanın boyutunu artırır ve daha kötüsü, programınızdan bir güvenlik açığı bulmaya çalışmak durumunda olan bilgisayar korsanları için tehlikeli bilgiler serbest bırakır.

Yayınlama oluşturma hedefinde hata ayıklama bilgilerini devre dışı bırakmak için Proje → Yapı seçenekleri seçeneğini belirleyin ve soldaki Sürüm hedefini seçin. Şimdi Release hedefi için Hata Ayıklama Sembolleri Üret [-g] seçeneğinin tıklandığından emin olun. (Şimdi Debug build hedefi için bu aynı seçeneğin üzerine tıklandığından emin olmanız için iyi bir zaman.)

Proje - bir program argümanlarını ayarlama

Bazı programların komut satırı argümanlarıyla yürütülmesi amaçlanmıştır. Code:: Blocks ortamında böyle bir programı çalıştırırken komut satırı değişkenleri sağlamak için aşağıdaki mekanizmaları sağlar:

Select Project → Set Programs 'Arguments.