Radyo Elektronik: Vericiler ve Alıcılar - mankenler

Radyo dalgalarının doğal kaynakları çok doğaldır. Fakat 19. yüzyılın sonlarında, bilim adamları, elektrik akımları kullanarak radyo dalgalarının elektronik olarak nasıl üretileceğini keşfettiler. Radyo iletişimi için iki bileşen gereklidir: verici ve alıcı .

Radyo vericileri

Bir radyo vericisi, ses, video veya dijital veriler gibi yararlı bilgileri içeren radyo dalgaları oluşturmak üzere birlikte çalışan birkaç öğeden oluşur.

• Güç kaynağı: Vericiyi çalıştırmak için gerekli elektrik gücü sağlar.

• Osilatör: Vericinin ileteceği frekansta alternatif akım oluşturur. Osilatör genellikle taşıyıcı dalga olarak adlandırılan bir sinüs dalgası üretir.

• Modülatör: Taşıyıcı dalgaya yararlı bilgiler ekler. Bu bilgiyi eklemek için iki temel yol vardır. Genlik modülasyonu veya AM olarak adlandırılan ilk, taşıyıcı dalganın yoğunluğuna hafif artışlar veya azalmalar yapar. İkinci olarak adlandırılan frekans modülasyonu FM, hafifçe artar veya taşıyıcı dalga frekansını düşürür.

• Amplifikatör: Modüle edilmiş taşıyıcı dalgayı güçlendirmek için yükseltir. Yükseltici ne kadar güçlü olursa yayın o kadar güçlü olur.

• Anten: Güçlendirilmiş sinyali radyo dalgalarına çevirir.

  

Radyo alıcıları

Bir radyo alıcısı, bir radyo vericisinin tam tersidir. Radyo dalgalarını yakalamak için bir anten kullanır, bu dalgaları yalnızca arzulanan frekansta titreşen dalgaları çıkarmak için işler, bu dalgalara eklenen ses sinyallerini çıkarır, ses sinyallerini yükseltir ve nihayet bir hoparlörde çalar.

• Anten: Radyo dalgalarını yakalar. Tipik olarak, anten sadece bir tel uzunluğudur. Bu tel radyo dalgalarına maruz kaldığında, dalgalar antende çok küçük bir alternatif akım oluşturur.

• RF amplifikatörü: Antenden çok zayıf radyo frekansı (RF) sinyalini yükselten hassas bir amplifikatör, böylece sinyal tarayıcı tarafından işlenebilir.

• Tuner: Farklı frekanslardan oluşan bir sinyal karışımından belirli bir frekansın sinyallerini çıkarabilen bir devre. Tek başına, anten tüm frekansların radyo dalgalarını yakalar ve onları RF amplifikatöre gönderir; bu RF amplifikatöre duyarlı bir şekilde yükselir.

  Aynı anda her radyo kanalını dinlemek istemiyorsanız, duymak istediğiniz kanalın sinyallerini seçebilen bir devreye ihtiyacınız olacaktır.Bu tunerin rolüdür.

  Tuner genellikle belirli bir frekansta çınlayan bir devre oluşturmak için bir endüktör (örneğin bir bobin) ve bir kapasitör kombinasyonunu kullanır. rezonans frekansı olarak adlandırılan bu frekans, bobin ve kondansatör için seçilen değerlerle belirlenir. Bu tür bir devre, rezonans frekansının üstünde veya altında bir frekansta herhangi bir AC sinyalini bloke etme eğilimindedir.

  Bobindeki endüktans miktarını veya kapasitörün kapasitesini değiştirerek rezonant frekansı ayarlayabilirsiniz. Basit radyo alıcısı devrelerinde, ayar, bobin tel sayısını değiştirerek ayarlanır. Daha sofistike tunerler, frekansı değiştirmek için değişken bir kondansatör (ayrıca ayar kapasitörü olarak adlandırılır) kullanır.

• Dedektör: Ses bilgisini taşıyıcı dalgadan ayırmaktan sorumludur. AM sinyallerinde, bu, alternatif akım sinyalini sadece düzleştiren bir diyot ile yapılabilir. Alternatif akım sinyali ile diyotun yol açtıktan sonra kalan, bir ses amplifikatör devresine beslenebilen bir doğru akım sinyalidir. FM sinyalleri için, dedektör devresi biraz daha karmaşıktır.

• Ses amplifikatörü: Bu bileşenin görevi, dedektörden gelen zayıf sinyali yükseltmek ve duyulmasını sağlamaktır. Bu, basit bir transistor amplifikatör devresi kullanılarak yapılabilir.

  

Tabii ki, bu temel radyo alıcısı tasarımında birçok varyasyon var. Birçok alıcı, amaçlanan frekansa daha iyi kilitlenmek veya daha iyi ses çıkışı üretmek için ek filtreleme ve ayar devreleri içerir ve diğer sinyalleri hariç tutar. Yine de, bu temel unsurlar çoğu alıcı devresinde bulunur.