14. Ve 15. Yüzyıldaki Katolik Kilisesi -

Papa III. Masum (1198-1216), Papa'nın gücü ve nüfuzunun zirvesini simgeliyordu; Papa Boniface VIII (1294-1303) Kilisenin en karmaşık, gizemli ve zaman zaman çelişen eserlerinden biridir.

Fransa Kralı IV. Philip ve Boniface daha erken acı düşmanlar haline geldi. İlişkileri zamanla kötüleşti ve 1303'te Philip, Boniface'i tutuklamak ve istifaya çağırmak için paralı askerler gönderdi. Anagni'de dövüldü ve küçük düşürüldü, ancak çıkmayı reddetti. Yerel vatandaşlar savunması için ortaya çıktı ve onu kurtardı. Philip'in istifa etmeyi planladı, ancak el konmadan önce öldü.

Ölümünden sonra Papa Benedict XI seçildi, ancak Philip ile karıştırılmak için çok zayıf ve uzlaşmacı olduğunu kanıtladı. Dokuz ay süren Kardinaller Koleji'ni, Fransızlardan nefret edenlerle Philip'in Boniface'e ne yaptıkları ve uzlaştırmak ve devam etmek isteyen Fransız sempatizanları arasında eşit olarak bölüştürdü.

Papa Clement V (1305-1314) Benedikt'i takip etti. Papaz taç giyme töreni Lyons'ta gerçekleşti ve Clement Roma'ya hiç ayak basmadı. Papazına dört yıl kala Clement, Avignon'daki Fransız sarayına, Roma'daki tehlikeli çetelerin arasından kaçtığı iddia ediliyordu; çünkü Fransız idi ve onu korumayı teklif eden Kral Philip'in etkisinde kaldı.

Papil Clement Avignon'a geldikten sonra papiller 70 yıl boyunca orada kaldı - Yahudilerin Babil'de esir tutulduğu süreyle aynı süre; dolayısıyla Papa'nın Babil Kaptanı terimi.

Philip, Clement'e İtalyanlarınkinden daha fazla Fransız kardinal ataması için baskı uygulayarak prestijini sağlamıştır. Bu şekilde, öldüğünde, çoğunluk (üçte ikilik) başka bir Fransız seçecekti ve bu da tekrar tekrar yapıyordu.

Avignon'da yedi papa ile yetmiş yıl geçti, Roma'daki insanlar papaz kalmadı. Siena Aziz Catherine (1347-1380), Fransa'ya gidip Papa Gregory XI (1370-1378) ile Roma'nın piskoposu olarak papanın bulunduğu Roma'ya dönmesi için yalvarmasını istedi. Dinledi ve papalıkları Ebedi Şehir'e geri taşındı.

Aynı anda iki papel çift arıza demektir

Papa Gregory XI 1378'de öldü ve halefini seçmek için bir araya gelen konkordato başka bir Fransız seçti ve böylece Fransa'ya geri döndü. Ancak Roma'daki İtalyan çetelerinin başka fikirleri vardı. İtalyanlar, İtalyan olmayan papa olayı hakkında böylesine hareketlendi ve Vatikan'daki konsoldan çatıyı çıkardılar ve çoğunun Fransızca olan kardinallerine bağırdılar "Bize bir Roma köpeği ya da bir İtalyan ver" diye bağırdı."Konuşma, en eski, en zayıf İtalyan Kardinal - 60 yaşındaki Urban VI'yi hızla seçti. Plan, mezarda bir ayağı olan birini seçip Fransa'ya dönmek ve sonra Papa öldükten sonra Fransa'da bir başka görüşme yapmaktı. Fakat seçildiği anda, Kentsel ikna etti ve gerçek cesaretini gösterdi. Papa yaptırıldıktan sonra sağlığı iyileşti ve istismar ve yolsuzlukları önlemek için hiyerarşide gerekli reformları başlattı.

Papa'nın Fransa'ya dönmeyeceğini ve reform yapmak istediğini fark ettiklerinde Fransızların neler hissettiğini hayal edebilirsiniz. Fransa'ya dönmek yerine, Fransız muhafazakarları bir sonraki hamleyi yapmak için Napoli Krallığı'nda Fondi'ye kaçtı. ve da ev temizleyeceklerini fark ettiler. Fransız muhafazakarları faul attılar ve Urban VI seçimlerinin geçersiz olduğunu söyledi. Baskıda olduklarını ve bir İtalyan seçmelerine ya da öfkeli çete mağdurlarına maruz kaldıklarını iddia ettiler. Böylece Kral Philip'in Roma'da Urban VI seçilmesinden beş ay sonra, Avignon konçeri (tüm Fransız muhafazakârlar) 1378'de Fondi Katedrali'nde bir araya gelerek antipop seçti. (geçersiz seçilmiş bir papa için kullanılan terim) Napoli'deki Clement VII. Cenevre'de doğan Clement, ne Fransız, ne de İtalyan idi (bu yüzden iyi bir uzlaşma gibi gözüküyordu), ancak rahibinin çoğunu Fransa'da geçirmiştir. Sekiz ay sonra Avignon'a kaçtı.

Bu noktada, tam dolu bir şizili (kilisede bölünme) vardı. Bazı Katolikler Roma Papa Kentini itaat edip takip ettiler ve diğer Katolikler Avignon Papa Clement'i takip ettiler. Urban 1389'da öldüğünde, muhafazakarlar onu başarılı olmak için Boniface XI'i seçtiler. Beş yıl sonra Clement öldü ve parçalanma sona ermiş olabilir, ancak Fransız muhafazakarlar başka bir antipop - Benedikt XIII seçtiler. Böylece iki adam hâlâ papa olduğunu iddia etti.

Bunun üçünü daha iyi hale getirin

Papa olduklarını iddia eden iki kişinin olması, aynı zamanda sinir bozucu bir hale geldi ve akademisyenlerin ve laik hükümdarlar eylemde bulundu ve Genel Konsey'e çağırdı. Sorun yalnızca bir papa'nın bir konsey diyebileceği ve yalnızca bir papanın kararlarını onaylayabileceği veya reddedeceği yönündeydi. Ve ne Avignon Pope Benedict, ne de Roma Papa Boniface istifa etmek ya da istifa etmek istemedi.

1409'da, yasadışı bir Konsey, papa mevcut değil ve yaptırım uygulanmaksızın Pisa'da toplandı. Katılan kardinaller, her iki papelten de vazgeçtiler ve üçüncüsü seçtiler, Alexander V. Kızartma tavasından ateşe çıkmaktan bahsedin. Aniden, üç papapan Aziz Peter tahtına hükmetti: Roma Papamı Avignon Papa ve Pisan Papa. Her biri diğerini kınadı ve sadıkların çoğunun gerçek papanın kim olduğu konusunda gerçekten şaşkınlık içindeydiler.

Pisan Papası Alexander V, yalnızca 11 ay hayatta kaldı ve halefi John XXIII idi. (Angelo Roncalli 1958'de Papa olarak seçildiğinde meşru bir papa olarak tanınmadığı için John XXIII adını ve numarasını aldı.)

Çok fazla sayıda papaz sorununa çözüm

Kutsal Roma İmparatoru Sigismund Constance'da bir Genel Kurul talep etti.16. Kilise Konseyi, 1414-1418 arasında bir araya geldi. Bütün kadılar ve piskoposlar katılmak zorunda kaldı ve 18 bin din adamı da yer aldı. Gündemde Büyük Şizotonun çözümü bulunmaktaydı ve biri bulundu. Martin V, tek papa seçildi ve diğerlerinden istifa ettikleri istendi. Konsey ayrıca, John Wyclif (İngilizce) ve Jan Hus (Bohemian) 'ın yazılarını sapkın olarak kınadı ve kınadı. Hus, laik makamlara devredildi ve 1415'te kazazede yakıldı. Wyclif 1384'de öldü.

Gerçek Papa, Roman Papa Gregory XII, Konsey'in resmi olarak onaylanmasının ardından gönüllü olarak istifa etti. (Papalık onayı olmadan, bu konsey Pisa Konseyi kadar topal olmazdı.) Ancak Avignon'un XIII Benedict istifasını reddetti ve kamuya açıklandı. Pisan'ın Yuhanna XXII kaçmaya çalıştı, ancak yakalandı ve görevden alındı. Martin V (1417-1431) o zaman tek talep sahibi ve yalnızca Papa olarak tanınmıştı - Roma Başpiskoposu ve Yüksek Roma Pontifi.

Kilise kurtuldu, ancak yaralar ve yaralar koştu ve daha sonra uğramak için geri döndü. Büyük Şizmin krizi, papalık politikasının gücünü büyük ölçüde zayıflattı ve Reformasyon sırasında Papalık karşıtı argümanların tohumlarını ekti.

Siyah Ölüm

Babylon Captivity (Avignon papacy) ve Büyük Şizil (bir anda aynı anda üç papa) yeterli olmadığı halde, merhemdeki bir başka sinek, siyah ölüme (bubonic plague) 25 milyon insanın ölümüne neden oldu Beş yıl içinde insanlar. Bu, Avrupa'nın tümünün üçte birinden fazlası.

Siyah Ölüm 1347'den 1352'ye kadar sürdü. Ölümlerin en büyük yüzdesi alttaki rahiplerden geldi, çünkü kilise rahipleri Hastanın Anointing (şu an Aşırı İşbirliği) olarak bilinen Sacrament'i vermeye ihtiyaç duydu ve enfekte oldu. Pek çok rahip ölenlerden ölen ve aşırı meslek krizinin ardından öldü. Çaresizlik içinde, birçok piskopos ve dini üstler, Kutsal Emirler için değersiz, yetersiz veya yetersiz eğitilmiş adayları kabul ettiler. Bu, Avrupa'nın etrafında dolaşan birçok bilinmeyen, batıl inançsız, istikrarsız, güvenilmez din adamlarının ortaya çıkmasına yol açtı.

Veba sonrasında, Avrupa'da muazzam tahribatın ortasında, veba vefatından ölen tüm iyi ve kutsal kişileri doldurmak için yetersiz eğitilmiş, ahlaksız ve güvenilmez ruhban sınıfı nedeniyle Kilisede kötüye kullanımlar hızla arttı. Üst rahipler (piskopos, kardinaller ve papa) iyi geçti. Onların vebaları, bir sıçanın üzerinde saklı olan bir pire ile değil, kendi kalbelerinden gelmişti. Nepotizm, hırs, şehvet, ava, kıskançlık, sloth - ismini verdin, yaptılar. Elbette ki tüm hiyerarşi değil, çoğunluk bile değil. Ama bir dava bile çok fazlaydı.