Oracle 12c'deki temel Veritabanları ve Örnek Tanımları - mankenler

Tüm bu bilgilerin bir yerde kalması gerekiyor; özellikle bir veritabanında. Veritabanları, Oracle 12c gibi, verileri kataloglayan ve verilere erişimi sağlayan karmaşık yazılım programlarıdır. Veriler genellikle bir disk depolama sisteminde depolansa da, veritabanı yazılımı bu verilerin nasıl depolandığı ve yönetildiğini yönetir.

İşletmeler verilerini depolamak için veritabanlarını kullanır, çünkü verilerin boyutu ve karmaşıklığı çoğu zaman bir elektronik tabloda saklanabilecekleri miktarı aşar. İş dünyası ve bilimsel faaliyetlerin çoğunu ve teknolojiyi içeren birçok sosyal etkinlik, verilerin oluşturulması, erişilmesi, güncellenmesi veya silinmesini gerektirir. Bu faaliyetlerin hızlı, verimli bir şekilde gerçekleşmesine izin veren veritabanı yazılımıdır.

Veri tabanları şu birincil işlevleri sağlar:

• Depolama: Veriler bir bilgisayar sisteminde, genellikle disk depolama biriminde tutulmalıdır, böylece veriler gerektiğinde kullanılabilir olur. Disk depolama teknolojileri değişebilir, ancak hızlı ve büyük olmalı ve çoğu zaman pahalı ve karmaşıktır.

• Kuruluş: Veri hızlı ve verimli bulunabilmesi için mantıksal bir şekilde diskte saklanmalıdır. Organize edilmiş bir masa ve dosya dolabını bir çocuğun karışık yatak odasıyla karşılaştırın; nerede çalışmayı tercih ederdin?

• Erişim: İstenen verileri hızlı ve verimli bir şekilde bulmak ve bu verileri istekte bulunan kişiye geri göndermek, veritabanlarının önemli bir fonksiyonudur.

• Güvenlik: Veritabanı, verilere kimlerin erişebileceğini ve bu verilerle neler yapabileceklerini belirler. Güvenlik kurulmalı ve uygulanmalıdır.

• Ekleme, güncelleme ve silme: Veri veritabanına eklendikten sonra değiştirilebilir ve silinebilir. Veritabanı yazılımı, verilerin nasıl manipüle edildiği ile ilgili karmaşık kuralları yönetir.

• Saklama: Veritabanları, bir disk sürücüsü gibi kilitlenmeler oluştuğunda veriyi güvende ve kullanılabilir tutuyor. Yedekleme ve kurtarma, bir hata olması durumunda verilerin kalıcı olarak kaybolmaması için veritabanları tarafından kullanılan süreçlerdir.

İşte genel işlem:

1. Veritabanını açtınız ve verilerinizi girdiniz.

2. Veritabanı, bu verilerin bilgisayar sisteminin disk depolama biriminde güvenli bir şekilde en iyi nasıl saklanacağını ve kataloglayacağını belirler.

3. Siz (veya bir bilgisayar uygulaması) bu verilere erişmek, bunları güncellemek veya silmek istediğinde, veritabanı güvenlik izinlerini kontrol eder ve daha sonra tanımlanan kurallara bağlı olarak isteğinizi en hızlı şekilde uygular.

Veritabanları, başlattığınız ve durdurduğunuz basit uygulamalardan çok tam işletim sistemlerine (OS) benzeyebilir.Gelişmiş veritabanları (Oracle gibi), kullanıcılara, ayrıntılı güvenlik ayrıcalıklarına, ağ yapılandırma ayarlarına, bellek, CPU ve disk seçenekleri için performans ayarlamasına ve sağlam yedekleme ve felaket kurtarma (DR) seçeneklerine sahiptir.

Oracle'da konuşan, örneği , çalışan bir yüklemenin parçası olan bellek ve işlemlerin birleşimidir. veritabanı , fiziksel bileşen veya dosyalardır. Kullanıcıların, çalışan tüm veritabanına başvurmak için veritabanı örneği terimini kullandıklarını duyabilirsiniz. Ancak, ikisi arasındaki ayrımı anlamak önemlidir.

Dikkate alınması gereken bazı kurallar şunlardır:

• Bir örnek, bir veritabanı olmadan mevcut olabilir. Evet, doğru. Bir Oracle örneğini başlatabilir ve herhangi bir veritabanı dosyasına erişemezsiniz. Neden bunu yaptın?

  • İşte böyle bir veritabanı oluşturun. Burada tavuk ya da yumurta tartışması yok. Önce bir Oracle örneğini başlatmalısınız; veritabanını örnek içinde oluşturursunuz.

  • Otomatik Depolama Birimi Yönetimi adlı bir Oracle özelliği, bir örneği kullanır, ancak bir veritabanıyla ilişkili değildir.

• Bir veritabanı örnek olmadan kullanılabilir, ancak faydasız olur. Sadece sabit diskte bir sürü manyetik pense var.

• Örnek, yalnızca bir veritabanına erişebilir. Örneğinizi başlattığınızda, bir sonraki adım o örneği bir veritabanına bağlamaktır. Bir örnek, aynı anda yalnızca bir veritabanı takabilir.

• Aynı dosya grubuna veya bir veritabanına erişmek için birden fazla örneğini ayarlayabilirsiniz. Kümeleme , Oracle Real Application Clusters özelliğinin temelini oluşturur. Birkaç sunucunun bir merkezi veritabanına erişen birçok örneği ölçeklenebilirlik ve yüksek erişilebilirlik sağlar.