Mantıksal yapıların temelleri Oracle 12c - mankenler

Görürsünüz tüm mantıksal yapılar veritabanının veri dosyalarındadır. Oracle 12c'nin mantıksal yapısı, verilerinizi yönetilebilir ve iyi mantıksal olarak organize etmenize olanak tanır.

Fiziksel nesnelerle mantıksal ilişkiyi inceleyelim. Ok, bire bir ilişki yönünde işaret ediyor.

Oracle 12c

Tablolar >'daki tablo alanları fiziksel depolama alanınızın mantıksal organizasyonunun ilk seviyesidir. Her 12c veritabanında aşağıdaki tablolar olmalıdır:

SYSTEM:

• Veritabanının kendisini çalıştırmak için kullanılan çekirdek veritabanı nesnelerini saklar. SYSAUX:

• Yardımcı olan ve veritabanının temel özelliklerine bağlı olmayan nesneler için.

  UNDO:

• İşlem geri kazanımında kullanılan geri alma veya geri alma bölümlerini saklar. SICAKLIK:

• Geçici depolama için. Her tablolama, bir veya daha fazla veri dosyasının düzenlenmesinden sorumludur. Genellikle, her bir tablo alanı bir veri dosyasına eklenebilir, ancak veritabanı büyüdükçe ve dosyalarınız genişledikçe, birden fazla veri dosyası biçiminde bir depolama alanı eklemeye karar verebilirsiniz.

Peki veritabanınızı çalıştırmak için bir sonraki adım nedir? Verilerinizi saklamak için bazı alanlar oluşturabilirsiniz. Veritabanınızın satış, insan kaynakları, muhasebe verileri ve geçmiş verilere sahip olacağını söyleyin. Aşağıdaki tablolara sahip olabilirsiniz:

SALES_DATA

• SALES_INDEX

• HR_DATA

• HR_INDEX

• ACCOUNTING_DATA

• HISTORY_DATA

• HISTORY_INDEX

• Segmentler Oracle 12c

• Segmentleri tablolardan sonraki bir sonraki mantıksal depolama yapısıdır.

Segmentler

, fiziksel depolamayı gerektiren ve aşağıdakileri içeren nesnelerdir: Tablolar İndeksler

• Maddeselleştirilmiş görünümler

• Bölümler

• Bu nesne örnekleri

• değil < bölümler ve gerçek verileri saklamayın:

Prosedürler Eşanlamlılar Sıralar

• Nesnelerin son listesi segmentli bir tablo alanında yaşanmaz. Bunlar, SİSTEM dizin alanında yaşayan kod parçacıkları.

• Bir segment oluşturduğunuzda, hangi tablolama alanının parçası olmasını istediğinizi belirtin. Bu, performansa yardımcı olur.

• Oracle 12c

Kapsam

kapsamı, bir ağacın büyüme zilleriyle benzerdir. Bir segment her büyüdüğünde yeni bir boyut kazanıyor. Öğeleri depolamak için ilk olarak bir tablo oluşturduğunuzda ilk kapsamını alır. Bu tabloya veri eklerken, o ölçüde dolup taşar. Kapsam dolduğunda, tablodan bir miktar kapar.

Bir tablo alanını ilk kez oluştururken, hepsi boş alan olur. Nesneler oluşturmaya başladığınızda, boş alan uzantılar biçiminde bölümlere atanır. Ortalama tablolaştırma alanı ve boş alan oluşur.

Tüm boş alan doldurulduğunda, bu veri dosyası boş. DBA becerileriniz geldiğinde ve segmentlerin uzatılmaya devam edebilmesi için daha fazla boş alan hazırlamaya karar verirsiniz. Kapsamların bitişik olması zorunlu değildir. Örneğin, bir öğe tablosu oluştururken ve ilk 1000 000 öğeyi eklediğinizde, büyüyebilir ve birkaç kez uzatılabilir. Şimdi segmentiniz beş uzantıdan oluşmuş olabilir. Bununla birlikte, aynı zamanda yeni bir tablo oluşturursunuz.

Her tablo yeni bir tablolama alanında oluşturulduğunda, veri dosyası başında başlar. İkinci tablonuzu oluşturduktan sonra, ilk tablonuzun uzatılması gerekebilir. Bir sonraki derecesi ikinci dereceden sonra gelir. Sonuçta, bir tablo alanını paylaşan tüm nesnelerin kapsamları birbirine karıştırılacaktır.

Bu kötü bir şey değil. Geçmiş yıllarda, Oracle, depolama alanı için daha iyi algoritmalara başlamadan önce, DBA'lar bu zaman aralıklarını bir araya getirmeye çalışmak için zaman ve çaba harcamıştır. Buna

parçalanması adı verildi.

Geçmişe ait bir şey. Çekilin etmeyin! Bırak sadece olsun. Oracle 12c, bu tür durumları tam olarak yönetebilir.

Bir tablo alanına birden çok veri dosyanızın bulunduğu durumlar vardır. Bir tablo alanı birden fazla veri dosyasına sahipse, tablo alanı otomatik olarak tüm veri dosyalarında yuvarlak tabanlı bir şekilde kapsamlar oluşturur. Bu, başka bir Oracle performans özelliğidir. Uygulamanızın çoğunu destekleyen bir büyük masanız olduğunu söyleyin. Dört veri dosyasından oluşan bir tabloda yaşıyor. Tablo, genişletildiğinde, kapsamları her veri dosyası boyunca ayırır: 1, 2, 3, 4, 1, 2, 3, 4, 1, 2, 3, 4 … vb.

Bu Oracle, kullanıcılar verilere eriştiğinde birçok fiziksel aygıta yayılmış verilerin avantajından yararlanabilir. Çok etkinliğe sahip olan segmentlerde çekişmeyi azaltır.

Oracle 12c'de Oracle blokları

Oracle bloğu

, Oracle'ın herhangi bir zamanda okuyacağı veya yazacağı minimum birimdir.

Oracle genellikle bir defada birden fazla blok okur ve yazar, ancak bu günümüzde Oracle'a kalmıştır. Oracle'ın okuma ve yazma bloklarını nasıl yönettiğine ilişkin daha doğrudan kontrol sahibi olduğunuz vardı, ancak şimdi işlevsellik otomatik olarak ayarlandı. Elle belirli bir düzeye ayarlayabilirsiniz, ancak çoğu kurulum en iyi Oracle'a bırakılmıştır.

Ne olursa olsun, bloklar depolama alanının en son mantıksal birimi. Tablolarınızdan ve dizinlerinizden gelen veriler blok halinde saklanır. Bir tabloya yeni bir satır eklediğinizde, aşağıdaki şeyler olur:

Oracle segmenti bulur.

Oracle, herhangi bir yer olursa o segmenti sorar.

Segment dolu olmayan bir blok döndürür.

• Satır veya dizin girişi o bloğa eklenir.

• Ekler için boş alan yoksa, bölüm başka bir serbest uzantıyı tablo alanından kapar. Bu arada, tüm bunlar bağlı olduğunuz sunucu işlemi tarafından yapılır.

• Oracle bloklarının veri dosyaları gibi tıpkı bir fiziksel karşılığı var. Oracle blokları OS bloklarından oluşur. Aygıt üzerindeki minimum depolama biriminin biçimlendirilmiş boyutu.