Duygusal Zekalı Bir Ebeveyn Olmak İçin

Aşağıdaki tavsiyeler, temel duygusal becerileri anlamanıza yardımcı olur Çocuğunuza yaklaşımınızda daha açık bir şekilde duracaksınız Çocuğunuzun nereden geldiğini anlayabiliyorsunuz (ve hatta çocuğunuzun hayatındaki hedefi " Aslında seni delirtemezsiniz!) Son olarak, sorun çözme yeteneğini geliştirerek, çocuğun zorlaştığı zaman başa çıkmanın daha iyi yollarını bulabilirsin.

> Çocuğunuzu yönetmek için duygusal becerilerinizi kullanma

Çocuğunuzu yapıcı ve besleyici bir şekilde yetiştirmek için kendi kendinize yönetim duygusal becerilere sahip olmanız gerekir Çalışmalar çocuğunuza aşırı derecede bağırmanın, daha da fazla zarar verebileceğini bulmuştur. Çocuğunuza Şapırdamak - Çocuğunuza bağırmanın sonuçları, Örneğin, onu aramak ve onu serseri bir tokatlamaktan daha uzun sürmek.

Çocuğunuza gönderdiğiniz mesaj - sözcükler ve bu kelimelere bağlı duygu - çocuğunuzun zihninde yaşıyor. Bu mesaj, çocuğunuzun kötü bir kişi olduğu fikrini güçlendirebilir. Buna ek olarak, bağırmaya devam ederseniz, çocuğunuz nihayetinde gürültüye karşı bağışıklık kazanır - onu ayarlar ve yok sayar. Sadece düşünüyor, "Ah, bana bir daha ne kadar değersiz olduğumu söylüyor. "

Kendi duygusal yanıtlarınızı yönetebildiğiniz zaman, daha iyi bir ebeveyn olabilirsiniz. Ebeveynlik için uygulanan en önemli duygusal becerilerden bazıları dürtü denetimi, empati ve problem çözme yöntemlerini içerir. Bu alanlardaki yeteneğinizle (ve eşinizin becerisi üzerine) çalışarak, herhangi bir sayıda ebeveynlik yaklaşımı uygulayabilirsiniz. Kendi duygularınızı yönetemiyorsanız, ebeveynlik yaklaşımları, mutlu, duygusal olarak güvenli bir çocuk yetiştirmenize yardımcı olamaz.

Duygusal zeka ve yaş.

Dürtü kontrolünüzü yönetme

Dürtülerinizin kontrolü kaybedildiğinizde etkili ebeveynlik raydan çıktı. Dürtüsel davranışınız üzerinde bir fikir sahibi olmanız sizi daha istikrarlı, besleyici, etkili ve destekleyici bir ebeveyn haline getirirken uzun bir yol kat edebilir. Bazen, negatif olduğunuzu ve çocuğunuza deflate yaptığınızı fark etmemişsinizdir. Sesinin gittikçe artması, öfkenin kısalması, çabucak sabırsızlıkla hareket etmeniz ve talep eden ifadeler vermeye başlıyorsunuz (Bunu yapın! Alın! Şimdi bana getirin!).

Bu şekilde mükemmel bir yabancıyla nasıl davrandığınızı düşünün - utanç verici! Ya da bir iş görüşmesinde kendinizi düşünün. Röportaj yapanın sormuş olduğu soruları düşünür müsünüz, yoksa "Bu çok saçma bir soru.Bak, bunun için çok meşgulüm. Sadece sorularınızı bitirin ve ben buradan çıkmama izin verin. "İşi alacağını mı sanıyorsun? Çocuğunuzun sizi ebeveyn olarak çalıştırmayı düşündüğünü hayal etmeyi deneyin.

Daha sabırlı olmak için bir takım uzun vadeli stratejiler kullanabilirsiniz. İşte birkaç öneri:

Meditasyon, dikkatlilik veya yogaya katılmayı düşünün.

• Gelecek hafta boyunca, öfkenize ya da hayal kırıklığınıza dikkat edin - bu hisleriniz artarken duygularınızı ve kendinize anlattığınız şeyleri izleyin. Bu duygulara neden olan düşüncelerle tartışmaya çalışın. Her günün sonunda, öfkenizi ele alma girişiminizi özetleyin. Öfkenizi daha yeni başladığında daha iyi algılayıp bulamayacağınızı öğrenip göremediğinizi ve yönetilmesinin daha kolay olup olmadığına bakın.

• Dürtülerinizi sürekli olarak yönetemiyorsanız, profesyonel bir danışmanla görüşmek isteyebilirsiniz.

• Empati bir rehber olarak kullanma

Çocuğunuzun duygularını okuma ve nereden geldiğini anlamanıza yardımcı olan Empati, davranışını yönetmenize yardımcı olabilir.

Çocuğunuzla daha empatik olabilmeniz için bazı yollar şunlardır:

Çocuğunuz üzgün olduğunda, önce yaşamakta olduğu şeyi anlamaya çalışın.

• Çocuğunuz cevap verecek kadar yaşlıysa, neyin yanlış olduğunu veya neden böyle hissettiğini sorun.

• Çocuğunuzun yaşadığı duyguyu tekrar düşünün. (Örneğin, "Çok kızgın görünüyorsun, Sarah.")

• Özellikle duygu ile ilgili olmayan fakat faaliyetler ve olaylar hakkında sorular sorun - bugün ne yapıyordu, öğle yemeğinde neler oldu, ne bu öğleden sonra mı yapacak? Bazen, son olaylarda olanları dinleyerek duygu sorunlarına ipuçları alabilirsiniz (örneğin, Kevin sizinle oynamak istemediğini söylediğinde ne yapmıştınız?). Çoğu çocuk kendiliğinden duyguları ifade etmekte güçlük çekiyor.

• Çocuğunuzu anlamaya çalışırsanız, davranışlarını kontrol etmeye çalışırsanız yapmadığı, kendisinin ne hissettiğini daha yararlı bilgilerle yanıtlar. Çocuğunuz öncelikle anlayış ve dikkat ister; daha sonra çözümler.

Krizler yoluyla problem çözme

Dürtülerinizi yönettikten ve çocuğunuzla empati kurduktan sonra, gerçek bir problem çözmeye hazırsınız demektir. Çocuğunuzun davranışlarıyla ilgilenmek için neler yapabileceğinizi düşünmeye başlayın.

Sahip olduğunuz kaynakları dışarı çekmek isteyebilirsiniz. Tavsiye için ailelerinizi, akrabalarınızı veya yakın arkadaşlarınızı kullanın. Bu davranışları nasıl değerlendirdiler?

Sorun çözme aşamasında aşağıdaki temel adımları izleyin:

Sorunu iyi kavramış olduğunuzdan emin olun.

1. Sorunu açık ve anlaşılır bir şekilde açıklayarak başlayın. (Örneğin, Julia, büyükanne evine her gittiğimizde sızlar ve şikayet eder.)

   Bir dizi alternatif çözüm düşünün.

2. Çözümlerinizin her birinin nasıl performans gösterdiğini düşünün.

   Deneme yanılma düşüncelerinize dayanarak kullanabileceğiniz bir çözüm seçin.

3. Çözümünüzü uygulayın.

4. Çözümünüzün ne kadar iyi çalıştığına dikkat edin.

   Sizin için en iyi çözüm olup olmadığını yeniden değerlendirin.

5. Değildi, alternatiflerinizden birini deneyin.

   Çözümünüzün memnuniyetine olsaydı, başarınızı tebrik eder ve bu deneyimi gelecek için hatırlayın.

   Ebeveynlik problemini çözerken genellikle bir deneme yanılma yaşamanız gerekir. İyimser ol. Sonuçta sizin için en uygun çözümü bulabilirsin. Ancak ayrıca hatalarınızdan kazandığınız değerli bilgileri yanı sıra başarılarınızdan da almanız gerekir.