Nümerik

Yönlendirme Protokol Protokolü ( RIP ) 'da bir yönlendirme protokolü olarak yayınlanmıştır şimdi Internet olarak adlandırılanların öncülü olan ARPANET'in oluşumu ile TCP / IP yönlendirme başlangıcına dönen metodolojilere dayanıyordu.

RIP açık bir protokoldür ve daha sonra RFC1058'de (ve RFC1723'teki halefi RIPv2'de) yayınlanmıştır ve daha sonra, İnternet Standardı 34 olarak kabul edilmiştir. RIP, uzaklık-vektör yönlendirme protokolü 'dır her yönlendirici nihai hedef ağının nerede olduğunu bilmeyebilir, ancak hangi yönde var olduğunu ve ne kadar uzakta olduğunu bilir.

RIP, hedef yönlendiren bilgisayara maksimum 16 hop veya 16 yönlendirici olarak izin verir ve her yönlendirici bir ağdan diğerine atlamayı temsil eder. Yol, yönlendirici 0 ile başladığından, 15 veya daha az diğer yönlendiriciye dokunan yollarla uğraşıyorsunuz demektir. Daha uzaktaki yönlendiriciler için yönlendirme bilgileri düşürülür veya yok sayılır.

16 şerbetşrin bir sınırlama olduğunu düşünebilirsiniz, ancak İnternet kadar büyük bir ağda bile, genellikle 16 şerbetçiot olarak gitmek istediğiniz yere gidebilirsiniz. traceroute (Windows'ta tracert ) bir adres, traceroute yalnızca 30 atlama aralığı için izler ve çoğu durumda hedefinize daha az 15 hop.

Bu verimliliği sağlamak için, hop sayımlarının olabildiğince düşük olmasını sağlamak için yüksek düzeyde bir ağ planlaması gerekir.

Yönlendirme bilgilerini diğerleriyle paylaşma açısından, RIP sürümü 1 (RIPv1), yönlendirme tablosu bilgilerini tüm yapılandırılmış ağ arabirimlerinden yayınlayarak yönlendirme bilgilerini diğer yönlendiricilerle paylaştı. Bu bilgileri alan her yönlendirici, 15'den fazla atlama sayımı yoksayarak veya atarak, güncelleştirilmiş atlama sayılarıyla birlikte kendi yönlendirme tablosunda sakladı.

RIPv1'in sahip olduğu bir önemli konu, classful olmasıydı, bu da bir ağdaki tüm ağ kesimlerinin aynı boyutta olması gerektiği anlamına geliyordu. Sınıfınızın varsayılanından alt ağ maskenizi sapamazdınız; tüm ağ kesimleri aynı maskeyi kullanmak için gerekli. Aşağıdaki resimde, üç yönlendirici düzeninde, beş kesimi olan ve yalnızca üç kesimin bilgisayarları olduğu bu sorun gösterilmektedir.

Eğer 192. 168. 1.0 gibi bir C sınıfı adres alanını kullanacaksanız, maskeniz 255 olmalıdır. 255. 255. 224, bu size 30 cihazdan 8 segment verecektir; ancak RIP durumunda yalnızca 6 segment kullanabilirdiniz ve 30 aygıtınızdan biri yönlendiricinin arabirimi olur ve ağ kesimlerinde 29 aygıt bırakmış olur.

Yönlendirme bilgisi gönderilirken, eşleşen alt ağ maskeleri değil sadece ağ kimlikleri gönderilir.

RIP sürüm 1'in bazı sınırlamaları ile başa çıkmak için, RFC1388'de RIP sürümü 2 (RIPv2) önerildi ve Internet Standardı 56 olan RFC2453'te güncellendi. RIPv2, protokolün alt grup bilgilerini taşımasına izin vererek > Sınıflamasız Etki Alanı-Yönlendirme (CIDR) , , yönlendirilirken sınıf temelli sınırları yoksayar ve her bir kesimin benzersiz bir alt ağ maskesi korumasına izin verir. Tüm ağ kesimlerinde aynı alt ağ maskesini korumaya ihtiyaç duymadan, aşağıda gösterildiği gibi ağ IP adreslerinin korunmasına izin verir; burada her segment için uygun alt ağ maskeleri ile güncellenmiş bir ağ adresleme düzeni bulunur.

Bu durumda, 126 ana bilgisayarın A segmentine (192. 168. 1. 0/25) daha büyük bir ağ kimliği atayabilirsiniz; 62 ana grubun daha küçük bir bölümü D (192. 168. 1. 128/26); ve 30 konaktan daha küçük bir segment E (192. 168. 1. 192/27); 192 ve B parçalarına aralıklı daha küçük adresler atarken 192. 168. 1. 248/30 ve 192. 168. 1. 252/30. 192 diğer iki küçük adres bloğuyla birlikte kalacaksınız. 168. 1. 224/28 14 ana bilgisayara izin veriyor ve 192. 168. 1. 240/29, 6 ana bilgisayara izin veriyor.

Bu senaryoda, daha az adres kaybedersiniz, çünkü yönlendiriciden yönlendiriciye kadar olan bölümlerin onlara yalnızca en az sayıda adres atanmış olmasına (2), daha önce 16 adresten iki boşa harmanlanmış segmente sahipken, yönlendiriciden yönlendiriciye, yönlendirici bölümleri, yalnızca 2'ye ihtiyaç duyulduklarında 14 adres tahsis edildi.

RIPv2, ayrıca, yönlendirici bilgilerini, 224. adresindeki çok noktalı yayınları kullanmaya, yani gereksiz sistemlere ağ trafiğini azaltmak için yaymak için yayınları kullanarak geçiş yaptı. Protokolü daha da geliştirmek için (yönlendiricinin RIP'e katılımını doğrulamak için) yönlendirici kimlik doğrulaması eklendi, böylece yalnızca güvenilir yönlendiricilerden gelen yönlendirme verileri yönlendirme tablolarına eklenecek ve böylece yönlendirme tablolarının ağınızdaki yetkisiz yönlendiricilerin bozulmasını engelleyecektir.

IPv6'nın gelişiyle birlikte, RIP, adres alanlarının boyutunu arttıran ve kimlik doğrulama mekanizmasını IPSec'e değiştiren RIP yeni nesil (RIPng) biçiminde bir diğer facelift verildi.