Hibrit Bulut Ortamında Sanallaştırmayı tanımlama - mankenler

Sanallaştırma , hibrit bulutta temel alınan fiziksel teslim ortamından kaynakları ve hizmetleri ayırır. Sanallaştırmayla, tek bir fiziksel sistem içinde birçok sanal sistem oluşturabilirsiniz. Sanallaştırma için birincil sürücü, kuruluşlara verimlilik ve potansiyel maliyet tasarrufları sağlayan sunucuları konsolide etmektir.

Sanallaştırmanın karakteristikleri

Sanallaştırma, cloud computing için ideal olan üç özelliğe sahiptir:

• Bölümleme: Sanallaştırmada, birçok kaynak ve işletim sistemi, mevcut kaynakları ayırarak (ayıran) tek bir fiziksel sistemde desteklenir.

• İzolasyon: Her bir sanal makine ana fiziksel sistemden ve diğer sanal makinelerden ayrılmıştır. Bu yalıtım nedeniyle, bir sanal kopya çökerse, diğer sanal makineler etkilenmez. Buna ek olarak, veriler bir sanal konteynır ile diğeri arasında paylaşılmaz.

• Kapsülleme: Bir sanal makine, tek bir dosya olarak temsil edilebilir (hatta depolanabilir), dolayısıyla sağladığı hizmetlere dayanarak kolayca tanımlayabilirsiniz. Örneğin, kapsülleme işlemi bir iş hizmeti olabilir. Bu kapsüllenmiş sanal makine bir uygulamaya eksiksiz bir varlık olarak sunulabilir. Böylece, kapsülleme, her uygulamayı başka bir uygulamayla etkileşime girmemesi için koruyabilir.

Sanallaştırmayı düşünmene yardımcı olmak için teknik olmayan bir benzetme. Bazı uzmanlar sanallaştırmayı bir apartman dairesine benzetiyor. Bireysel daireler bir binayı paylaşıyor. Her biri izole edilmiş, ancak bir evinkinden daha etkili bir modelle kamu hizmetleri paylaşıyorlar.

sunucu sanallaştırmasında, bir fiziksel sunucu birden fazla sanal sunucuya bölünür. Örneğin, rasgele erişimli bellek (RAM), CPU, sabit disk ve ağ denetleyicisi gibi bir makinenin donanım kaynakları, kendi uygulamaları ve işletim sistemini çalıştıran bir dizi sanal makineye sanalize edilebilir. Aslında sanal bir makine monitörü veya hypervisor içeren donanım üzerine ince bir yazılım katmanı yerleştirilir.

Sanallaştırmada bir hypervisor kullanılması

Sistem sanallaştırmasına, donanım bölümleme veya hypervisor teknolojisi ile yaklaşılabilir. Donanım bölümü , fiziksel bir sunucuyu, her biri bir işletim sistemi çalıştırabilen bölümlere bölünür.Bu model, donanımın konsolidasyonunu desteklese de, uzmanlara göre, kaynak paylaşımı ve hipervizörlerin öykünmesinin tüm avantajlarından yoksundur.

hypervisor birden fazla işletim sisteminin tek bir ana makineyi paylaşmasına izin verir. İşlerin düzenli bir şekilde gerçekleşmesi için trafik polisi olarak nasıl davranacağını bilir. Hipervizör, donanım ortamının en alt düzeylerine oturur ve dinamik kaynak paylaşımını etkinleştirmek için yazılımda ince bir kod katmanı kullanır. Hipervizör, her işletim sisteminin kendine özgü kaynaklarına sahip olduğu anlaşılır kılmaktadır.

Bulut bilgi işleminde birçok farklı işletim ortamını desteklemeniz gerektiği için, hipervizör ideal bir dağıtım mekanizması haline gelir. Hipervizör, bu uygulamayı her sisteme fiziksel olarak kopyalamanıza gerek kalmadan çok sayıda sistemde aynı uygulamayı göstermenize olanak tanır.

Bir bükülme: Hipervizör mimarisi nedeniyle, herhangi bir (veya çok) farklı işletim sistemini yalnızca bir başka uygulama gibi yükleyebilir. Yani, hipervizör şeyleri hızlı ve verimli bir şekilde sanallaştırmaya yönelik çok pratik bir yöntemdir.

Hipervizörün niteliğini anlamalısınız. Windows işletim sisteminden ziyade bir anabilgisayar gibi tasarlanmış. Bu nedenle, hipervizör, konuk işletim sistemlerinin sahip olduğu erişimi (CPU, bellek, disk G / Ç ve diğer G / Ç mekanizmaları) zamanlar. Sanallaştırma teknolojisi ile, sanal bilgisayarın kaynaklarını bölmek için hipervizörü kurabilirsiniz. Kaynaklar, örneğin iki konuk işletim sistemi arasında 50: 50 veya 80: 20 bölünebilir.

Bu düzenlemenin güzelliği, hipervizörün tüm ağır yükleri kaldırmasıdır. Misafir işletim sistemi sanal bir bölgede çalışıyor olmasını umursamıyor (ya da hiç fikri yok); kendi başına bir bilgisayar olduğunu düşünüyor.

Temelde iki tür hipervizör vardır:

• Tip 1 hypervisors doğrudan donanım platformunda çalışır ve böylece yüksek verimlilik elde eder.

• Ana işletim sisteminde Tip 2 hypervisors çalıştırın. Çoğu zaman, geniş bir G / Ç aygıtları desteklenmesi gerektiğinde kullanılırlar.